Wydawca treści
Ochrona lasu
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:
- biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
- abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
- antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).
Przeczytaj więcej o ochronie lasu
W ochronie lasu przed owadami na terenie Nadleśnictwa Suchedniów istotne znaczenie ma ochrona upraw drzew iglastych (sosna, świerk , modrzew) przed ryjkowcami, a szczególnie szeliniakiem sosnowcem. Stosujemy różne metody: mechaniczne, np. okopanie uprawy rowkiem izolacyjnym, wykopanie na takiej uprawie dołków chwytnych, do których dodatkowo wkładane są środki wabiące, a zwabione tam szkodniki są niszczone, oraz najbardziej popularne wałki pułapkowe o długości 1 wykładane w ilości 6 szt/1 ha. W sytuacji klęskowej podejmowane są decyzje o zwalczaniu chemicznym.
W uprawach i młodnikach iglastych pewne zagrożenie stwarza smolik znaczony. Ograniczenie jego liczebności polega na usuwaniu i niszczeniu zasiedlonych drzewek.
Ważnym zagadnieniem jest również ochrona przed szkodnikami pierwotnymi (liściożernymi), takimi jak brudnica mniszka, strzygonia choinówka, poproch cetyniak, boreczniki , zasnuja świerkowa , osnuja gwiaździsta oraz zwójki jodłowe. W tym celu prowadzone są różne prace prognostyczne, np. liczenie samic brudnicy mniszki podczas przejścia przez zagrożone drzewostany w czasie kulminacji rójki (Transekt), jesienne poszukiwania zimujących stadiów szkodników sosny czy świerka , odłów samców brudnicy mniszki na pułapki feromonowe, itp.
Starsze drzewostany iglaste narażone są na szkody od szkodników wtórnych (uszkadzających drewno) takich jak cetyńce, korniki i przypłaszczek granatek. Ochrona przed tymi szkodnikami polega głównie na: wyznaczaniu, terminowym usuwaniu i wywożeniu z lasu drzew zasiedlonych (drzewa trocinkowe), utylizacji resztek poeksploatacyjnych (gałęzi, kory) powstałych podczas pozyskiwania drzew zasiedlonych, terminowym wywozie pozyskanego drewna z lasu, a w razie jego pozostawania w lesie w okresie wiosennym i letnim – korowaniu. W celach prognostycznych wykładane są również pułapki feromonowe na cetyńca większego, drwalnika paskowanego oraz kornika drukarza.
Bardzo ważnymi sprzymierzeńcami leśnika w walce z nadmiernym rozmnożeniem się szkodliwych owadów są ptaki. Aby poprawić ich warunki bytowania, wywieszamy w lasach skrzynki lęgowe. Zimą, gdy panują trudne warunki atmosferyczne dokarmiamy ptaki tzw. ptasimi pyzami.
Coraz większe znaczenie gospodarcze mają szkody w uprawach powodowane przez zwierzynę płową: jelenia, sarnę, łosia, tj. zgryzanie, spałowanie, ogryzanie czemchanie, wydeptywanie sadzonek. Zapobieganie realizowane jest poprzez grodzenie zagrożonych części lub całych upraw, palikowanie sadzonek modrzewia w 3 paliki oraz smarowanie pędów szczytowych repelentami. Zimą podczas wykonywania pielęgnacji młodników i cięć drzewostanów pozostawia się zwierzynie ścięte osiki jako bazę pokarmową.